Polska gotowa jest przepłacać, aby tylko uniezależnić się od rosyjskiego gazu.

Polska planuje kupować gaz na Bliskim Wschodzie. Według wstępnych wyliczeń, gaz z Kataru będzie kosztował Polskę 2,5 raza drożej niż rosyjski gaz !!!

Na północnym zachodzie Polski, w mieście Świnoujście, odbyła się inauguracja terminalu do odbioru LNG o przepustowości 5 miliardów metrów sześciennych rocznie. Planuje się, że nowy obiekt pozwoli Polsce na zakup paliwa LNG w dowolnym miejscu na świecie. Co więcej, operator sieci gazowych Gaz-System liczy na to, że za kilka lat połączy terminal rurociągami z Litwą, Czechami, Słowacją i Ukrainą, a także zwiększy przepustowość do 7,5 miliarda metrów sześciennych gazu rocznie.

Jednak projekt wymaga dużych inwestycji. Za przyszłą niezależność gazową od Moskwy polski obywatel będzie musiał sporo zapłacić. I już płaci. Na budowę obiektu, trwającą od 2006 roku, wydano 720 milionów euro – prawie miliard dolarów. Otwarcie przekładano już o pięć lat. Terminal został wreszcie oficjalnie uruchomiony, ale w rzeczywistości zacznie działać nie wcześniej niż w marcu przyszłego roku. Na razie dla technicznego startu zakupuje się paliwo z odległego Kataru, jedynego państwa, z którym do chwili obecnej udało się zawrzeć umowę o dostawie gazu. I nie o takiej dużej dostawie, jak planowała Warszawa. Zaledwie na 1,5 miliarda metrów sześciennych. Na więcej Katar się nie zgadza, i to bez względu na wysoki koszt gazu.

Według ocen ekspertów, rosyjski gaz kosztuje Polskę 265 dolarów za tysiąc metrów sześciennych, a  gaz z Kataru co najmniej 700 dolarów. Ponadto, na wniosek Warszawy, Moskwa daje jej zniżki, a do Kataru Warszawa nawet nie zwróciła się z taką prośbą. A i umowa z bliskowschodnim emiratem została zawarta na zasadzie „bierz albo płać”. A ponieważ według umowy Polska powinna była kupować gaz od 2014 roku, to już zmuszona jest do płacenia. W tej chwili Katar sprzedaje przeznaczony dla Polski gaz innym konsumentom po niższej cenie, a Warszawa płaci różnicę. W rezultacie płaci za gaz, który nie tylko do niej nie trafił, ale który płynie do innych klientów.

Jednak kiedy drogi katarski gaz zacznie płynąć do Polski, to będzie to oznaczać tylko, że Warszawa obniży dolę taniego rosyjskiego gazu w imporcie z 80% do 60%. Trudno to nazwać osiągnięciem gazowej niezależności od Rosji.

Czytaj więcej: http://pl.sputniknews.com/polska/20151017/1244042.html#ixzz3ovoTpWzF

Bardzo ciekawy komentarz:

Zofia Bąbczyńska-Jelonek

Uff, prawda jest taka (wbrew powszechnym donosom mediów), że portowy terminal gazowy spółki Polskie LNG – w Świnoujściu zwany „gazoportem” – nie jest jeszcze gotowy i żadnego „odbioru” tak naprawdę – nie było. To element parlamentarnej kampanii wyborczej, prowadzonej obecnie w Polsce.
Na placu budowy trwają nadal prace. Część obiektów i instalacji terminalu – są gotowe, inne – nie.
Pierwszy gaz LNG (skroplony) dla prób technicznych w terninalu (tj prób technicznych przeładunku, transportu wewnątrznymi gazociągami, regazyfikacj,i itp) dotrze z Kataru najwcześniej pod koniec grudnia, a być może w lutym przyszłego roku. Cały proces sprawdzania działania terminalu i jego poszczególnych elementów (urządzeń, aparatury i instalacji) potrwa około pół roku, zatem dokonać odbioru całej tej inwestycji (terminalu) będzie można dopiero latem 2016 r.
Pod koniec roku – być może poszczególne urządzenia i instalacje – będą gotowe do odbioru, ale nie cały system, obejmujący przeładunek, magazynowanie, regazyfikacje i przepompowanie z terminalu – do systemu polskich gazociągów.
Umowa z Katarem na dostawy płynnego gazu (LNG) do Polski jest utajniona, nie znana jest cena jego kupna, ani też nie do końca wiadomo, kto ma gestię transportową.
Jeśli będzie ją miał dostawca z Kataru, to do kosztu każdego 1 tys. m sześciennego gazu kupionego w Katarze jest wliczony koszt – tzw. frachtu – czyli przewozu LNG drogą morską wraz z wynajęciem gazowca, lub jednostką dostawcy – do Świnoujścia.
Jeśli gestia transportowa w umowie jest przypisana stronie polskiej – to Polska musi podjąć działania spedycyjne dot. wynajęcia specjalistycznego statku – gazowca, (polscy armatorzy nie mają tego typu jednostek), opłacić to wynajęcie i koszty przewozu LNG (fracht) tym statkiem. A koszty wliczyć w cenę 1 tys. m. sześciennego gazu, który będzie wysyłany z terminalu w Świniujściu.
Po przybiciu statku do nabrzeża w „gazoporcie” – za usługę portową, czyli przeładowanie gazu z gazowca do rur terminalu – trzeba wnieść kolejną opłatą, tym razem portową.
Dokona tego przeładowca – albo własny, ze spółki Polskie LNG,która buduje a potem będzie eksploatować terminal, albo przeładowca zewnętrzny. Ale i tak, trzeba zapłacić Zarządowi Portów Morskich Szczecin i Świnoujcie koszty dzierżawy nabrzeża a przeładowcy za prace portowe. I te koszty wliczyć w cene każdego tysiąca merów sześciennego „świnoujskiego” gazu.
Finalny odbiorca gazu z Kataru (polskie gospodarstwo domowe lub zakład przemysłowy, odbiorca zagraniczny spoza Polski) – zapłaci takze dodatkowo za proces regazyfikacji skroplonego gazu (LNG) w samym w terminalu portowym w Świnoujściu, oraz koszty transportu tego gazu lądowym gazociagiem na obszarze Polski.
Gazu skroplonego (w postaci płynnej) przez system gazociagów – się nie przepuszacza, musi być w postaci lotnej. Dlatego jest konieczny proces regazyfikacji, jaki będzie przeprowadzany w świnoujskim terminalu. A to kosztuje. I ma odbicie w cenie gazu, wychodzącego ze świniujskiego terminalu spólki Polskie LNG.
Gaz LNG (gaz skroplony) przywieziony z Kataru jest zaledwie półproduktem, wymagającym specyficznej obróbki, co musi być ujęte w cenie tego gazu w momencie eksportu (wysyłki) gazu na zewnątrz z terminalu LNG w Świnoujściu.
I tak do potencjalnie – drogiego surowca z Kataru – LNG, czyli gazu skroplonego – każdy jego konsument dopłaci dodatkowe pieniadze za jego przywóz do Polski drogą morską, opłaty portowe i „przerobkę” LNG na gaz, jaki potrzebuje, czyli gaz w postaci lotnej.
Gaz rosyjski dociera do granic Polski, natomiast w postaci niejako „konsumpcyjnej”, gotowej do wtłoczenia w system polskich gazociągów.

Nata Natalia ·

Kraków

Jezeli to, co Pani napisała polega na prawdzie,to myślę,ze na nasz kraj została rzucona jakaś klątwa, doświadczając nas od dłuższego czasu tak durnymi zarzadcami i wyborcami.

Zofia Bąbczyńska-Jelonek

Nata Natalia – Najrzetelniejsza prawda.Jestem dziennikarzem zajmującym się na co dzień sprawami energetyki, transportu i gospodarki morskiej w mediach branżowych, a mieszkajac i pracując w Szczecinie, budowę gazoportu, obserwuję i monitoruję z obowiązku dziennikarskiego.
Poza tym podałam wyżej elementarne zasady określania ceny, wskazując na czynniki, jakie cenę gazu ze Świnoujścia – kształtują.
Ludzie najczęściej nie zdają sobie z tego sprawy. Płacąc rachunki za gaz – nie płacą wyłącznie za koszty kupionego zagranicą surowca – płacą za jego ‚obrobkę” i przesył, czyli dostarczanie, a także koszty utrzymania gazociągow, koszty firmy, która kupuje gaz, firmy, która ten gaz rozprowadza, czy wreszcie firmy, która tym gazem handluje.
Politycy i dziennikarze zresztą też, często mylą, świadomie lub nie, cenę produktu, czyli gazu kupowanego zagranicą np. w Rosji czy w Katarze – z ceną finalną, konsumencką.
Przy rozmowach o dywersyfikacji gazu przez uruchoniemie tzw. „gazportu” w Świnoujściu – wprowadzają ludzi w błąd.