Sprawdza się przepowiednia Kadafiego

Przepowiednia Kadafiego: „Słuchajcie wy, ludzie w NATO! Wy bombardujecie mur, który wstrzymał falę emigracji afrykańskiej do Europy. Ten mur powstrzymywał terrorystów z Al-Kaidy.

.

autor: ZygmuntbBialas

za: http://zygumntbalas.neon24.pl/post/139559,sprawdza-sie-przepowiednia-kadafiego-30-07-2017

Tym murem była Libia. I wy ten mur niszczycie, wy durnie! Za te tysiące, tysiące emigrantów z Afryki, za wasze pełne poparcie dla Al-Kaidy, będziecie się smażyć w piekle – oto co się z wami stanie!”:

https://www.youtube.com/watch?v=NLflLdIJeMw

Przekład z języka angielskiego:

Do 1968 roku Libia była monarchią. 70% ludności żyło w biedzie. Było dużo analfabetów, którzy mieszkali w koczowniczych namiotach. To był typowy, niedorozwinięty kraj afrykański. Kadafi dał Libijczykom nowe życie na takim poziomie, że zazdrościl im cały czarny kontynent. Na pustyni pojawił się ósmy cud świata – ogromna rzeka stworzona przez czlowieka – największy na świecie system irygacji.

Politolog Leonid Sawin: „Kadafi był w stanie stworzyć system irygacji na terenie całej pustyni poprzez sieć podziemnych wodociągów. Powstały zupełnie nowe zakłady pracy w calej Libii, których nigdy przedtem nie było. Nie ponosząc żadnych kosztów, Libijczycy przeprowadzili się z namiotów do bloków mieszkalnych. Czynsz za mieszkanie w ogóle nie istniał. Wszystko, łącznie z usługami komunalnymi i energią elektryczną, było opłacane przez państwo.

Jeśli mielibyśmy porównać miasta takie jak Tripolis, jak wyglądały wcześniej, zanim Kadafi przejął władzę, i potem, to Tripolis był biedną, smętną wioską, a w 30 lat później zmienił się w miasto wieżowców. Młode małżeństwa dostawały od państwa 64 tysiące amerykańskich dolarów na zakup domu i 7 tysięcy dolarów za każde nowo narodzone dziecko.

Kto chciał kupić samochód, to państwo pokrywało 50% ceny auta. A benzyna w Libii była tańsza od wody: 3 centy za litr. Minimalne płace wynosiły tysiące dolarów, studia zagraniczne były opłacane przez państwo, podobnie jak wszelkie operacje i leczenie za granicą. Jeśli nie można było chorych wyleczyć w kraju, państwo pokrywało koszty leczenia za granicą”.

Zaprowadzić długotrwały pokój w Libii było niemożliwe. ‚Ten kraj był rozdarty przez wodzów różnych plemion Beduinów, którzy nigdy się nie zgodzą, by wszystkimi plemionami rządzil jeden człowiek’ – tak uważali przywódcy super-mocarstw w 1970 roku. Ale pułkownik Kadafi zadziwił wszystkich. Zdołał zjednoczyć 140 plemion w jedno panstwo. Każde z tych plemion miało swojego wodza; Kadafi mial wybór: albo ich porządnie postraszyć, albo przekupić. Kadafi wybrał to drugie. Obiecal wszyskim raj na ziemi i słowa dotrzymał”.

Kadafi: “Mamy ropę i to nas złączy. Ropa jest podstawą naszego kraju”. Kadafi znacjonalizował przemysł naftowy. I obiecał, że olbrzymie dochody z ropy będą równo rozdzielone w całym kraju. Wszyscy obywatele dostawali swoją część dochodu. Kiedy ludzie zobaczyli, że przywódca podnosi standardy ich życia, oczywiście zaczęli go mocno popierać.

Kadafi przepędził z kraju wszystkich cudzoziemców. Zamknął amerykańskie i angielskie bazy militarne. Skonfiskował majątki Włochom – potomkom kolonizatorów. Po czym zajął się kulturą. Zmienił kalendarz, łącznie z nazwami miesięcy i liczeniem lat od daty urodzenia Proroka Mahometa. Zrewidował prawodawstwo tak, by było w zgodzie z prawem szariatu. Wprowadzono zakaz picia alkoholu i gier hazardowych. Kadafi ogłosił się największym bojownikiem o prawa swoich obywateli.

Trypolis przed ‚arabską wiosną”

Pomimo, że osobiście dobierał ludzi na wysokie stanowiska i miał kontrolę nad całym krajem, Kadafi odmawiał przyjęcia wszelkich tytułów dla siebie. Mimo że zgromadził całą wladzę w swoich rękach, nazywał siebie pokornym sługą narodu. „Ja jestem po prostu waszym bratem”. Nigdy nie chciał żadnego tytułu dla siebie. Uważał, że islam to najlepszy system moralnej władzy – nigdy nie pił alkoholu, który jest zabroniony w Koranie. Nie pił nawet herbaty ani kawy. A jego pożywienie bylo bardzo skromne.

A Libia stawała się bogatym krajem. Ogromne dochody z ropy pozwoliły Kadafiemu na wręcz napoleońskie plany… Obwieścil, że cała Zatoka Sydry na Morzu Śródziemnym należy do terytorium Libii i nie pozwolił żadnym obcym okrętom ani samolotom zbliżać się do Zatoki. Groził, że zniszczy każdy obcy samolot i każdy okręt, który przekroczy ‚linię śmierci’.

Ronald Reagan nazwał go ‚wściekłym psem Bliskiego Wschodu’ i wydal rozkaz bombardowania Trypolisu i Bengazi. Ta amerykańska operacja wojenna pod nazwą ‚El Dorado Canyon’ w 1986 roku trwała 11 minut. 100 samolotów zrzuciło 150 ton bomb na Libię. Celem tych bomb była rezydencja Kadafiego i bazy wojskowe, ale przede wszystkim bardzo wielu zupełnie niewinnych Libijczyków straciło życie. Mały kraj, w którym ludzie byli rozleniwieni dobrobytem, nagle doznał szoku. Ale Kadafi przeżył – zabicie Kadafiego okazało się niełatwe. „Amerykanie nie osiagneli celu” – napisał Michaił Gorbaczow w liście do Kadafiego.

Pułkownik szybko zorientował się, że zachodnie media nigdy nie napiszą nic pozytywnego o jego kraju: o zbudowaniu infrastruktury i dróg, o rosnącym przyroście naturalnym i bezpłatnym lecznictwie. Dziennikarze lubią przedstawienia, a on cały czas próbował zwrócić ich uwagę na istotne zmiany w Libii. Ciekawe publikacje nie interesowały Zachodu.

Muammar Kadafi (1942 – 2011)

Gajdar Dzemal: „Kadafi miał coraz to nowsze pomysły. Robil dziwne rzeczy, ubierał się dziwacznie, towarzyszył mu batalion ochroniarzy. Całe życie pisał książkę o filozofii, którą nazwał ‚zieloną ksiazką’. Właściwie to pisał biblię dla narodu libijskiego, w której stwierdził, że ani komunizm, ani kapitalizm nie są stosownymi systemami dla Libii. “Komunizm to odrzucenie Boga, a kapitalizm to odrzucenie czlowieka”. Musi być trzeci wariant.

Georgij Mirski cytuje zieloną książkę: “Demokracja to oszustwo. Partie polityczne to oszustwo. Parlament też jest oszustwem”. Pułkownik Kadafi uważał, że demokracja tak naprawdę jest złudzeniem, że ludzie rządzą. Zwyczajną iluzją. Wprowadził więc model radziecki (Radę), gdzie właściwie jest rzeczywista wladza. Cała władza leży w Radzie.

W 1992 roku Rada Bezpieczeństwa nalożyła sankcje na Libię. Nie wolno było kupować ropy od Libii i zamrożono libijski majątek. No to jak można odzyskać międzynarodowy biznes? – Kadafi rozmyślał nad tym 10 lat. I postanowił Zachód przekupić. Dzemal: “Spotkalem go w 2007 czy 2008 roku, w czasie światowego kryzysu finansowego, i pamiętam ostatnie słowa: „Zrobiłem tylko jeden błąd – to znaczy, zaufałem Amerykanom i Zachodowi”.

Condoleezza Rice, Tony Blair i Nicolas Sarkozy namówili Kadafiego, by zrezygnował całkowicie z obrony kraju, a w zamian za to odwołają sankcje i zaczną znów kupować libijską ropę. Powiedzieli: “Zaniechaj wszelkich programów obrony kraju i staniesz się pełnym członkiem międzynarodowej społeczności i członkiem naszego klubu”.

Lata ostracyzmu, przymusowego odosobnienia, zrobiły swoje. Kadafi zgodził się. W 2003 roku Saddam Husajn miał ten okrutny proces, co przekonało pułkownika Kadafiego, że należy żyć w zgodzie z Zachodem. W 2010 roku przywódca Libii obejmował się z Obamą, nazywając go bliskim sprzymierzeńcem i przyjacielem.

Sarkozy’emu pożyczał pieniądze. Sarkozy zwrócił się do rządu Libii o pożyczkę, kiedy był ministrem d/s wewnętrznych. Potrzebne mu były pieniądze na kampanię wyborczą, by zostać prezydentem. To za libijskie pieiądze Sarkozy zostal prezydentem Francji. Kadafi dał Sarkozy’emu bardzo dużo pieniędzy, zarówno na kampanię, jak i do prywatnej kieszeni.

No, ale nie tylko Sarkozy’emu, ale także innym europejskim przywódcom, takim jak Berlusconi, płacił w Niemczech, a także Wielkiej Brytanii. Kadafi dał się wciągnąć ze strachu w intrygi na międzynarodowej arenie, ale we własnym kraju nie bał się nikogo. Uważał, że naród go kocha, co było prawdą. Libijczycy wykazywali dużo przywiązania do niego, ale to tylko upewniło go, że jest niezastąpionym.

Mówi Libijka: “Gotowa jestem oddać życie za Muammara Kadafiego, który dla każdego Libijczyka jest symbolem wyzwolenia spod kolonializmu krajów rozwiniętych”. W międzyczasie plemiona zaczęły się oddzielać, prowadząc tradycyjny sposób życia. I chociaż Kadafi ich dalej utrzymywał, żywił, ubierał i zbroił, a one udawały, że są wobec niego lojalni; ta lojalność okazała się złudna.

W grudniu 2010 roku cały świat arabski ogarnęła fala protestów i demonstracji. Ludzie mieli dość biedy, kwitła ogromna korupcja wśród oficjeli, a także szerzyło się bezprawie i beznadziejność w krajach Bliskiego Wschodu; ludzie występowali przeciwko władzy. Zaczęła się ‚wiosna arabska’, całkowity chaos… kraje spływaly krwią… Powstańcy zagarnęli wschodnią część Libii w ciągu kilku dni.

Po ‚arabskiej wiośnie’

Kadafi w tym czasie był na zachodzie kraju. Zdawało mu się, że może powstrzymać powstanie. Przemawial do ludu: “Przygotujcie się do obrony Libii! Chcieli wojnę – będą mieli wojne! Jesteśmy bliscy zwycięstwa, ale żeby je przyspieszyć, gotów jestem otworzyć arsenały i zaopatrzyć wszystkich libijskich patriotów w broń”.

Najpierw Kadafi powiedział, że to grupy młodych narkomanów atakują policjantów i kradną im broń. Wkrótce jednak zrozumiał, że to pachnie zamachem stanu i nie ma nikogo, kto by mu pomógł. Bo przecież on sam zredukował siły zbrojne kraju. Pierwszy wystąpił Sarkozy – wypuścił francuskie lotnictwo. Po upadku Trypolisu pozostały pod kontrolą Kadafiego tylko dwa miasta, dookoła których szalały okrutne bitwy. Liczba ofiar wsciekłych walk rosła z każdym dniem.

Elena Suponina, dziennikarka: “Oczywiście, że Zachód wykiwał Kadafiego. Oszukali go. On się tego nie spodziewał. To był klasyczny nóż w plecy. I nawet nie wiadomo, dlaczego to zrobili. Czy ta wojna była potrzebna? I komu? – Przecież Kadafi robił wszystko, czego od niego chcieli. Zabili go w najbardziej upokarzający sposób: jako człowieka, osobowość, żołnierza i przywódcę”.

Ta wersja zdarzeń nigdy nie będzie przekazana w zachodnich mediach; amerykańskich czy francuskich, ponieważ to rzeczywiście jest żenujące i wielki wstyd dla zachodnich państw. Przecież przekonywali, że to Libijczycy rozprawili się ze swoim przywodcą, ponieważ sami są dzikusami i nieoświeconymi nieukami.

Nigdy śmierć nie przyniosła takiej ogromnej radości tłumów. Tysiące ludzi, którzy niegdyś kochali Kadafiego, rozkoszowali się teraz jego śmiercią. Hillary Clinton zawołała radośnie ‚och!’, gdy dotarły do niej wieści o śmierci pułkownika. Ambasador USA w Libii zrobił sobie selfie przy zwłokach ‚dyktatora’ z kciukiem do góry jako symbol aprobaty.

Libia pozbyła się Kadafiego i jego rodziny. Pozbyła się zielonej książki i zielonej flagi. W zamian otrzymała zanik państwowości, administracji państwowej i niekończącą się wojnę domową, i wlaściwie otrzymała wszystko to, o czym się nawet rewolucjonistom nie śniło.

Morderstwo Kadafiego w 2011Video

Komentarz W. Putina na temat morderstwa Kadafiego: ”I moja ostatnia uwaga: Mr. McCain jest znany jako weteran wojny wietnamskiej. Ja rozumiem, że jego ręce są po łokcie we krwi cywilów. Wygląda na to, że nie może żyć bez powtarzania scen, które dla normalnych ludzi są zgrozą, takich jak morderstwo Kadafiego. Kiedy ekrany całego świata pokazały bestialskie morderstwo człowieka utopionego we własnej krwi, to McCain się ucieszył. Czy to jest to, co on nazywa demokracją?

A kto to zrobił? – Amerykańscy piloci. Jak to zrobili? – Używając dronów. Uderzyli w batalion Kadafiego, potem przez radio nadali do służb specjalnych, które nie miały prawa znajdować się na libijskim terytorium – i te służby sprowadziły bandę terrorystów i ekipę kamerzystów. Terroryści mordowali Kadafiego, a kamerzyści robili zdjęcia. Bestialsko zamordowali bez należnego procesu i bez wyroku. Jeśli został złapany, to powinni go poddać pod osądzenie narodu i decydować o jego losie demokratycznymi metodami.

Tak, procedura prawna jest trudna i zabiera trochę czasu, ale każde inne zachowanie jest karygodne i nie do przyjęcia w cywilizowanym swiecie”.

W 2011 roku Kadafi ostrzegł Tony Blaira, że dżihadyści opanują Morze Śródziemne i zaatakują Europę, jeśli upadnie rząd Kadafiego. Ta rozmowa odbyla sie w lutym 2011 roku.

Kadafi: „Istnieją gangi w pełni wyszkolone i uzbrojone. Nie zdecydowaliśmy się na konfrontację, ale próbowaliśmy namawiać ich rodziny, by złożyli broń. Nie można z nimi negocjować. Nie przyjmują żadnych argumentów. Cały czas powtarzają to, co mówił Osama bin Laden, że ‚Mahomet jest prorokiem’, próbują wprowadzić to do Afryki Północnej. Te gangi planują przejąć kontrolę nad Morzem Śródziemnym, a potem zaatakować Europę. Trzeba to wytłumaczyć międzynarodowej społeczności”.

W trzy tygodnie potem Zachód zamordowal Kadafiego [przypadek?]. Teraz ISIL kontroluje większą część Libii.

W. Putin w Valdai 2014 w klubie dyskusyjnym do dziennikarza USA: „Popatrzcie teraz na Libię, coście tam narobili. Waszego ambasadora tam zamordowali. Czy to my zrobiliśmy? – Mieliście nawet decyzję Rady Bezpieczeństwa w tej sprawie: stworzyć strefę bezpilotową. Po co? – Tylko po to, by samoloty Kadafiego nie mogły latać i niszczyć terrorystów. Też uważam, że to nie była mądra decyzja.

OK, a co tak naprawdę Amerykanie zrobili? – Sami zaczęli bombardować terytorium Syrii. To jest jawne i ordynarne złamanie prawa, wbrew decyzji Rady Bezpieczenstwa. Praktycznie agresja na państwo – bez żadnego powodu i zezwolenia. Czy to my zrobiliśmy? -Nie, to wy gołymi rękami. A zakończyło się zamordowaniem waszego ambasadora. Czyja to wina? – Wasza.

Czy to tak dobrze i legalnie, że zamordowali waszego ambasadora? –
Przecież to okropna, straszna katastrofa. No, nie należy szukać winy u innych, jeśli sami popełniacie błędy. Wprost przeciwnie – należy wznieść się ponad wszelkie ambicje dominacji. Musicie zarzucić ambicje imperialistyczne. Przestańcie sączyć truciznę w świadomość milionów ludzi, że Stany Zjednoczone nie stać na inną politykę i nie ma innej możliwości, jak tylko uprawiać politykę imperialistyczną”.

Video z madame Clinton: “Och i ach! Potwierdzam informację o śmierci Kadafiego”.

Hillary [radośnie]: „Przyszliśmy, zobaczyliśmy i on umarl” [śmiech].

Przepowiednia Kadafiego (Gaddafi’s Prophecy, 2011 – „Europe will turn black” – YouTube)

Przetłumaczyła: Tiamat

POWIĄZANE WPISY:

1. Co się dzieje na świecie – 08.01.2017.
2. Co się dzieje na świecie – 10.07.2017.
3. Co się dzieje na świecie – 07.06.2017.
4. Co się dzieje na świecie – 12.04.2016.