Kwestia polska we współczesnej Europie. Przyczynek do analizy.

Proszę nie sądzić, że mam zamiar i ambicje podejmowania tematu tak poważnego, jak rola Polski we współczesnej Europie ze szczególnym akcentem na politykę zagraniczną.

Wobec tak ofensywnej i święcącej wyłącznie sukcesy polskiej dyplomacji, już nie tylko w Europie, ale i za oceanem w Ameryce, zarówno tej rządowej – mającej twarz optymistycznego, pełnego niewyczerpanej inwencji i intelektu Mateusza Morawieckiego oraz błyskotliwego ministra, prof. Czaputowicza, ale i tej części dyplomacji polskiej, którą zapowiada spokojnym tonem szef gabinetu prezydenta Krzysztof Szczerski, a następnie wieńczą pełne zapału i entuzjazmu oświadczenia i deklaracje samego pana prezydenta Andrzej Dudy. Wobec tych dokonań na cóż mógłbym się poważyć, ja, zwykły obywatel, i cóż mógłbym dodać, aby nie zakłócić atmosfery sukcesów i rosnącej rangi Polski w polityce europejskiej, szczególnie w roli przewodnika i lidera na kierunku wschodnim w wymiarze już nie tylko gospodarczym, ale głównie militarnym, jak słyszymy to od kilku lat, czego dodatkowym potwierdzeniem ma być olbrzymie uznanie i pochwały płynące zza oceanu, z ust prezydenta Donalda Trumpa oraz amerykańskich sekretarzy stanu i obrony. Wprawdzie tym pochwałom towarzyszy natychmiastowe przypomnienie ze strony Amerykanów, że mamy przede wszystkim coraz więcej kupować i płacić, płacić jak najwięcej i sumiennie. Nasi politycy, zarówno z kręgów rządowych, jak i kancelarii prezydenta RP, zapewniają jednak, że nie jest i nie będzie to w przyszłości żadnym problemem. Mimo tego ludzie ostrożniejsi, a może tylko nie tak dobrze poinformowani, jak panowie Morawiecki, Błaszczak, czy Szczerski, nie mówiąc już o panu prezydencie A.Dudzie, mają jednak pewne obawy, a także zadają już nie tylko śmiałe, ale coraz bardziej natarczywe pytania: a z kim to pan premier i pan prezydent ustalał te konieczności zakupów i płatności? Pytają coraz roztropniej i coraz bardziej stanowczo polscy obywatele, polscy podatnicy, żeby nie powiedzieć już zupełnie niepoprawnie – Polacy, do których w myśl konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej należy władza, jako do suwerena, których premier i prezydent mają jedynie reprezentować i to w najlepszym rozumieniu ich interesów narodowych, bezpieczeństwa i suwerenności państwa. Na dodatek wszystkiego wymienieni funkcjonariusze państwowi zobowiązali się tego przestrzegać – składając publiczną przysięgę konstytucyjną i poddając się, gdyby nie daj boże dopuścili się tzw. zdrady dyplomatycznej, konsekwencjom art. 129 kk.

Pełny obraz sytuacji politycznej, powagi państwa polskiego i jego miejsca na mapie współczesnej Europy nie sprowadza się jednak wyłącznie do wizerunku wewnętrznego, a zwłaszcza międzynarodowego jego obecnych elit rządzących. Koniecznym dopełnieniem tego obrazu jest stan świadomości społeczeństwa i jego gotowość do współuczestniczenia w rządzeniu krajem. Zarówno tego zorganizowanego w różnego rodzaju inicjatywy polityczne, organizacje branżowe, zawodowe, terytorialne, formalne i nieformalne grupy interesów, jak i poszczególnych obywateli świadomych i dotykanych nie tylko ciężarami coraz liczniejszych obowiązków na rzecz szeroko rozumianego państwa, ale i artykułujących swoje prawa wynikające ze statusu obywatela oraz z niezbywalnego statusu człowieka i członka polskiego narodu.

Nie ważąc się na stawianie jakiejś ogólnej diagnozy stanu współczesnych elit rządzących oraz rządzonego społeczeństwa odwołam się jednynie do pewnego wycinka rzeczywistości politycznej, który jednak moim zdaniem pozwala na sformułowanie nieco szerszych wniosków.

Jutro, 28 czerwca 2019 r., obchodzić będziemy 100 rocznicę podpisania Traktatu Wersalskiego wieńczącego kilkumiesięczne rozmowy w trakcie Konferencji Paryskiej na temat nowego ładu międzynarodowego po zakończeniu I wojny światowej. Dla nas Polaków, Traktat Wersalski był nie tylko decyzją zwycięskich państw Ententy umożliwiającą m.in. powstanie znów niepodległej Polski z dostępem do morza, jako koniecznego okna na świat i przestrzeni dla interesów gospodarczych, ale był także dowodem na to, co, w niezwykle skomplikowanej międzynarodowej sytuacji polityczno-gospodarczej po zakończeniu wojny światowej, może osiągnąć dla dobra narodu i państwa polskiego prawdziwa elita polityczna i narodowa reprezentowana wówczas przez Komitet Narodowy Polski, pod przywództwem Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.

Część Delegacji Polskiej na Konferencję Pokojową w Paryżu. Stoją od lewej: Henryk Tennenbaum, dr Roman Rybarski, Bolesław Bator, Bohdan Winiarski, Gustaw Szura, Jan Rozwadowski. Siedzą od lewej: Leon Łubieński, Władysław Grabski (przyszły premier, trzeci Delegat Polski na Konferencję Pokojową), Roman Dmowski, Joachim Bartoszewicz, prof. Jan Czekanowski.

Koloryzacja Mirosław Szponar

za:Fundacja Narodowa  im. Romana Dmowskiego facebook

Wydawać by się mogło, że pamięć o wysiłkach KNP, jego przywódcach, ale także o pracach wieloosobowego zespołu doradców i ekspertów dla dwuosobowej głównej delegacji ( z czasem trzyosobowej za sprawą udziału prof. Władysława Grabskiego) winna być wystarczającym powodem nie tylko do uczczenia tej rocznicy, ale także winna być natchnieniem dla współczesnych elit politycznych, różnych organizacji społeczno-politycznych oraz bojowników za sprawę suwerenności i podmiotowego miejsca Polski na współczesnej mapie Europy i świata.

Kierując się powyższym partia Polska Patriotyczna kilka miesięcy temu wystąpiła z pytaniem do ambasady Republiki Francuskiej w Polsce o patronowanie imprezie o nazwie „ Rajd samochodowo-motocyklowy Warszawa-Poznań-Bruksela-Paryż. 100 lat Traktatu Wersalskiego”.

Odpowiedziano pozytywnie, a Instytut Francuski w Polsce objął patronat honorowy oraz umożliwił kontakty z firmami współpracującymi z Francusko-Polską Izbą Gospodarczą. Na tej bazie skierowaliśmy zapytania dotyczące możliwości sponsoringu lub wsparcia w innej formie naszej inicjatywy do ok. trzydziestu firm francuskich w Polsce ( banki, przedsiębiorstwa produkcyjne, przedsiębiorstwa handlowe) a także do kilku firm polskich, będących największymi eksporterami towarów i usług na rynek francuski, albo tradycyjnie wspierających inicjatywy propagujące Polskę za granicą.

Polska Patriotyczna rozmieściła także informacje o planowanej imprezie i zaproszenie do współudziału i współuczestnictwa na wielu portalach społecznościowych i stronach tzw. patriotycznych.

Oto kilka odpowiedzi jakie otrzymaliśmy, choć od razu należy zauważyć, że wielu adresatów nie raczyło nawet zareagować na naszą inicjatywę, choć rynek polski i polscy konsumenci to prawdziwe Eldorado m.in. dla firm francuskich.

„Poniższa informacja dotyczy wniosku sponsorskiego o nazwie: Rajd Samochodowo-Motocyklowy Warszawa Paryż

Dzień dobry,

Serdecznie dziękujemy za przesłaną propozycję i zaproszenie do współpracy.

Niewątpliwie organizowane przez Państwa wydarzenie jest bardzo wartościowe i z pewnością zainteresuje wiele osób. Niemniej jednak, ze względu na istniejące zobowiązania dotyczące organizacji licznych imprez sportowych,
w które PKO Bank Polski jest zaangażowany z przykrością musimy odmówić współpracy przy projekcie.

Życzymy samych sukcesów.

Biuro Zarządzania Marką
PKO Bank Polski „

„ Szanowny Panie,

Bardzo dziękuję za ofertę.

Niestety nie skorzystamy. Sponsorowanie takich wydarzeń jest niezgodne z naszą polityką sponsoringową.

Z poważaniem,

(…)

dyrektor

BNP Paribas Bank Polska S.A.

Dep. Strategii Marki i Aktywizacji

ul. Kasprzaka 10/16

01-211 Warszawa, Polska”

Wiele mówiące jest hasło : BNP Paribas Bank zmieniającego się świata

„ Dzień dobry

Szanowny Panie

dziękujemy za zainteresowanie naszą firmą. Idea rajdu jest wspaniała i życzymy Panu wiele sukcesów.

Niestety, nie mamy w budżecie środków na tego typu działania.

Naszą pomoc kierujemy do potrzebujących dzieci i młodzieży w ramach pomocy przez Fundację Auchan.

Niemniej , życzę Panu samych sukcesów i z pewnością najwspanialszego rajdu!

Pozdrawiam / Cdt

(…)

Dyrektor ds. Komunikacji i CSR „

 

Niemal całkowita obojętność współczesnych Polaków wobec idei upamiętnienia  Traktatu Wersalskiego zorganizowaną akcją wizerunkową na terenie Europy oraz wyżej zacytowane hasło : „BNP Paribas Bank zmieniającego się świata” wiele mówią o współczesności. Świat się zapewne zmienił i zmienia na naszych oczach, ale reguły nim rządzące pozostają niezmienne. Suwerenność zaczyna się od suwerenności finansowej. Nie można nawet marzyć o suwerenności państwa jeśli naród jest obojętny na taki program polityczny i nie ma dostatecznej energii, aby działać na rzecz suwerenności.

Suwerenność jest polityczną i gospodarczą wartością, którą należy cenić każdego dnia. Polacy winni o tym wiedzieć. Nikt im jej nie podaruje, a jeśli ją odebrał, jak to miało miejsce po 1989 r., to przyjdzie ją odzyskiwać w znoju i systematyczną pracą każdego dnia.

W innym razie świętowanie 100 lecia odzyskania niepodległości, czyli stulecie podpisania Traktatu Wersalskiego sprowadzi się do jarmarcznego pikniku z pieczeniem świniaka na Placu na Rozdrożu w Warszawie, co jest niczym innym jak profanacją pomnika Romana Dmowskiego, największego polskiego polityka XX wieku.

PZ