Judeo-chrześcijańska „misja” w Afganistanie zakończona -? – cz.1

 15.09.2012. Uroczystość pożegnania żołnierzy z Bojowej Grupy Rozpoznawczej w białostockiej Archikatedrze

https://archibial.pl/wiadomosci/732-msza-sw-w-intencji-zolnierzy-wyruszajacych-na-misje-do-afganistamu/

No właśnie, gdyby tak spytać Polakatolika, czy w Afganistanie mieliśmy do czynienia z misją religijną wśród „niewiernych” (wszak muzułmanin dla Kościoła długo pozostawał „niewiernym”), z misją polityczną niosących pedalskie wartości zachodniej demokracji, z misją pokojową dla budowy dobrobytu w biednym azjatyckim kraju, czy z brutalną agresją, w imię polityki żydowsko-anglosaskiej elity finansowej Zachodu, ale błogosławioną przez zastępców Jezusa na Ziemi? Co by na to odpowiedział?

Rywalizacja o wpływy na Bliskim Wschodzie i w Azji Środkowej (tu leży Afganistan) między Imperium Brytyjskim a Imperium Rosyjskim trwa już dwieście lat. Tę samą treść można zapisać także inaczej, przydając jej rzeczywistego sensu: jest to rywalizacja Zachodu ze Wschodem lub rywalizacja rządzonego przez finansjerę żydowską świata anglosaskiego ze słowiańską Rosją (ZSRR) – (Wielka Gra – https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielka_Gra).

.

.

Czy to możliwe, żeby decyzja o zakończeniu „misji” w Afganistanie zapadła „z dnia na dzień”, po zmianie prezydenta USA? Polityka USA, czyli tzw. Zachodu, jest z całą pewnością przemyślana i planowana i – na co wskazuje jej ciągłość i niezmienność – wcale nie przez kolejnych prezydentów i ich ekipy. Polityka USA jest wyłączną domeną żydowskiej finansjery, faktycznie rządzącej od 1913r. USA – rządzącej tzw. światem Zachodu, a często nawet pozostałą resztą – np. współcześnie covidowy terroryzm (w 1913r. Żydzi przejęli FED – centralny bank USA).

Że płatne żołdactwo USA i jego płatni wasalni pomocnicy z NATO opuszczą Afganistan było wiadomo przynajmniej już w czerwcu 2021r. Nie udało się zaprowadzić zachodniej, judeo-chrześcijańskiej, demokracji w Afganistanie i wykorzystać go przeciw np. Pakistanowi (destabilizacja Indii, Chin, Iranu, także leży w orbicie zainteresowań syjonistycznych USA), o którego zdestabilizowaniu judeo-chrześcijanie z USA nie tylko myślą od dawna, ale i dokonują w tym kierunku prób. Trudno jednak prowadzić wojnę partyzancką, w której nie ma sensu stosować ciężkiego uzbrojenia i broni rakietowej – ostrzeliwanie skał i piachu nie może przynieść pożądanych rezultatów. A ortodoksyjni afgańscy partyzanci – Talibowie – zupełnie nie są zainteresowani pedalskimi wartościami zachodniej demokracji. Zatem żydowsko-anglosaska elita Zachodu doszła do wniosku, że trzeba porzucić zamiar instalacji w Afganistanie pedalskiej demokracji i skupić się na celu priorytetowym: na niedopuszczeniu lub na eliminacji na tym obszarze interesów Rosji lub w szerszym ujęciu na eliminacji wpływów białej rasy (Żyd nie należy do rasy białej – ale to nam, białej rasie, zarzuca etniczny szowinizm i rasizm). Miejsce pedalskiego Zachodu w Afganistanie zajmą teraz Chiny, ale nie w formie bandyckiej, militarnej agresji, tylko jako dostarczyciel technologii i kapitału, których Rosja dostarczyć nie jest w stanie, ponieważ sama mocno ucierpiała w wyniku żydowskiej rebelii lat 1980/90 w trakcie demontażu ZSRR i Bloku Wschodniego, a i obecnie nie jest wolna od finansowej i gospodarczej destrukcji będąc uzależnioną od systemu żydowskich światowych finansów.

Tak więc nie możemy mówić o przegranej USA w Afganistanie, ponieważ cel zasadniczy (eliminacja Rosji z Azji Środkowej) zostanie z pewnością osiągnięty, co zobaczymy już niebawem w postaci udziału chińskich korporacji w odbudowie i rozwoju Afganistanu.

Mamy tutaj także do czynienia z próbą realizacji kolejnego celu, który jest niespełnionym marzeniem syjonistycznych USA: konflikt, najlepiej zbrojny, między Rosją a Chinami. Oczywiście konfliktu takiego z pewnością w najbliższej przyszłości nie będzie, ale z inicjacją rywalizacji między Rosją a Chinami w Azji Środkowej będziemy mieli do czynienia, a to może osłabić koalicję Rosji i Chin w konfrontacji z pedalskim Zachodem, na co liczą rządzący w USA Żydzi.

Chiny jednak muszą się spieszyć, żeby zdążyć przed kryzysem gospodarczym, który spowoduje rozpoczęta pod koniec lat 1970. chińska „polityka jednego dziecka” – więcej będzie w Chinach emerytów niż pracujących. Do realizacji takiej polityki Chiny zostały zachęcone finansowo przez USA – przez tzw. cywilizację śmierci. „Cywilizacja śmierci” to synonim polityki depopulacyjnej Zachodu, potępionej przez św. JPII, który jako jej przeciwwagę zalecał w swoich homiliach „cywilizację miłości”. Nie przeszkadzało to wcale świętemu i jego Kościołowi wpychać Polaków w łapska zachodniej „cywilizacji śmierci”, czego dramatyczne skutki w postaci załamania demograficznego pojawiły się natychmiast po zwycięstwie zachodniej demokracji nad socjalizmem.

Dariusz Kosiur