Noworosja, czy Nowy Izrael ?!

„CZARNY CIEŃ CHAZARII NAD NOWOROSJĄ

Syjoniści budują swoje plany wbrew woli milionów Słowian” – Oleg Płatonow

.

_________________

Przebieg trwającej tzw. „specjalnej operacji wojskowej” Rosji na Ukrainie, a zwłaszcza jej fragmenty w postaci  negocjacji strony rosyjskiej z delegacją przestępczego reżimu kijowskiego rodzą wiele pytań. Nieco lekceważona i uznawana za „marginalną” obecna jest w dyskursie polityczno-publicystycznym koncepcja „Nowego Izraela”, albo w nieco zmienionej nazwie „Nowej Jerozolimy”, czy też  „Niebiańskiej Jerozolimy” – nawiązująca do historycznego państwa Kaganatu Chazarskiego.

Publikujemy niżej tłumaczenie interesującego artykułu, a w zasadzie wywiadu poprzedzonego krótkim redakcyjnym artykułem historycznym – jaki został opublikowany na łamach czasopisma  „Russkij Wiestnik” („Rosyjski posłaniec”). Autorem wstępu jest prof. Oleg A.Płatonow, wielce zasłużony naukowiec – historyk i ekonomista, a zarazem red. naczelny wspomnianego czasopisma, a także wydawca kilkuset fundamentalnych prac rosyjskich autorów, tworzących intelektualny panteon rosyjskiej kultury i cywilizacji europejskiej. 

Znamienny jest fakt, że od kilku lat toczony jest w Moskwie proces sądowy O.A. Płatonowa oskarżonego o szerzenie „mowy nienawiści” i „antysemityzmu”. Matryca jest podobna jak w przypadku administratorów portalu WierniPolsce1.wordpress.com, a imiennie przeciwko Dariuszowi Kosiurowi i Pawłowi Ziemińskiemu, przeciwko którym toczony jest proces w Warszawie z podobnego oskarżenia , i jak wszystko wskazuje z podobnej inicjatywy środowisk syjonistycznych w Rosji i Polsce – zwalczających narodowo-patriotyczne i słowiańskie środowiska polityczne i opiniotwórcze.

PZ

______________

CZARNY CIEŃ CHAZARII NAD NOWOROSJĄ
Syjoniści budują swoje plany wbrew woli milionów Słowian

Dziś proponujemy naszym czytelnikom bardzo ciekawy wywiad, który ujawnia plany syjonistów co do losów Ukrainy. Wywiad ten został udzielony w 2017 roku i dyskutowany prywatnie w kręgach syjonistycznych. Udzielił go Igor Witalijewicz Berkut (Gekko), szef partii Wielka Ukraina, ideolog przekazania części Ukrainy narodowi żydowskiemu. Nazywa siebie Yigal Ber-Kut. Jego projekt nazywa się „Nowa Jerozolima”. Zakłada on urządzenie na części obecnej Ukrainy „Nowego Izraela”, który obejmie takie regiony Ukrainy jak Odessa, Dniepropietrowsk, Zaporoże, Chersoń i Mikołajew. Występując z taką propozycją, Ber-Kut zapomina powiedzieć, że do 1917 r. terytoria te nosiły nazwę Noworosja jako część Imperium Rosyjskiego i stanowiły Noworosyjską Generalną Gubernię. Stolicą Noworosji, jej ośrodkiem administracyjnym była Odessa.

Ziemie Noworosji zostały zasiedlone potem i krwią narodu rosyjskiego i częściowo zaproszonych tu imigrantów z innych ziem słowiańskich, a gubernie w Noworosji były zaliczane do wielkoruskich, a nie małoruskich. W połowie XVIII wieku Bułgarzy, Serbowie, Wołosi dołączyli do rosyjskich osadników. Rząd, który planował utworzenie wojskowej osady granicznej, przyznał mieszkańcom korzyści i różne przywileje. W 1752 r. powstały dwa okręgi – Nowa Serbia i Słowiańska Serbia. W tym samym czasie powstawały linie obwarowań. Po I wojnie rosyjsko-tureckiej ufortyfikowane linie zajęły nowe przestrzenie. Aneksja Krymu w 1783 r. uczyniła Noworosję nie całkiem bezpieczną od Tatarów i dała nowy impuls kolonizacji regionu. Druga wojna rosyjsko-turecka oddała region Oczakowski w ręce Rosji, tj. zachodnią część prowincji Chersonia.

Od 1774 r. na czele zarząd Noworosją został postawiony książę G.A. Potiomkin, który pozostał na tym
stanowisku aż do śmierci w 1791 roku. On podzielił kraj na prowincje: Azow – na wschód od Dniepru i
Noworosyjsk – na zachodzie. Troską Potiomkina było zasiedlenie i wszechstronny rozwój regionu. Pod hasłem kolonizacji nadawano przywileje obcokrajowcom – imigrantom z ziem słowiańskich, Grekom, Niemcom i schizmatykom, wielkie posiadłości ziemskie rozdzielano dygnitarzom i urzędnikom z obowiązkiem ich osiedlenia. Równolegle z kolonizacją rządową nastąpiła wolna kolonizacja z Wielkorusi i Małorusi. Rosyjscy koloniści, w odróżnieniu od cudzoziemców, nie korzystali z pomocy skarbu państwa, ale nie napotykali na żadne przeszkody w osiedlaniu się w nowych miejscach – ziemi było dużo, a jej właściciele chętnie pozwalali im się na niej osiedlić.

Spoglądali protekcjonalnie na przesiedlanie w regionie zbiegłych chłopów, których liczba wzrosła wraz z rozwojem pańszczyzny pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. Za Potiomkina w Noworosji powstało wiele miast – Jekaterynosław, Chersoń, Mikołajew i inne. Później powstała Odessa. Administracyjnie Noworosja była kilkakrotnie przekształcana. W 1783 r. została przemianowana Namiestnictwo Jekaterynosławskie. Rok później powstał region Taurydy, w 1795 r. – prowincja Wozniesieńskaja. Za Pawła I wydzielono część Jekaterynosławskiej Namiestnictwa, a z reszty utworzono prowincję noworosyjską. Za czasów Aleksandra I powstały tu prowincje Jekaterynosław, Chersoń i Tauryda, które wraz z przyłączonym do Turcji regionem Besarabii utworzyły Generalną Gubernię Noworosyjską. Centrum administracyjnym Noworosji, a także przemysłowym i kulturalnym, w XIX wieku stała się Odessa.

Po 1917 r. bolszewicy utworzyli w znacznej części Noworosji Republikę Doniecko-Krzywo Rożską, która
najpierw została włączona do Rosji, a następnie przeniesiona na Ukrainę w celu zwiększenia w niej liczby
proletariuszy. Ber-Kut zapomniał o tym wszystkim. Ale głównym argumentem na rzecz projektu „Nowy Izrael” zapowiedział, że na tych terenach w VIII wieku. rządził Kaganat Chazarski. W rzeczywistości ziemie Naddońskie i Środkowego Dniepru były częścią Chazarii, dopóki rosyjski książę Światosław nie zniszczył tego zbójniczego państwa. Ogólnie rzecz biorąc, Ber-Kut zamierza przekazać całą Noworosję – Odeski, Dniepropietrowski, Zaporoski, Chersoński, Mikołajowski – obwody, „narodowi wybranemu”, gdzie, jego zdaniem, zostanie przesiedlone 6 mln Żydów z Izraela i ponad 12 mln z Federacji Rosyjskiej, USA i Unii Europejskiej. Ogólnie rzecz biorąc, w tym projekcie najważniejsze jest marzenie o odrodzeniu Chazarii. Jest to odwieczne marzenie wielu pokoleń żydowskich.

Ale jak zareagują na to miliony Słowian, których przodkowie od wieków opanowali te ziemie, walczyli o nie, umierali za nie, Ber-Kuta nie obchodzi. Przypisuje obecnej ludności ziem Noworosyjsk rolę pozbawionego praw wyborczych personelu służebnego, jak Arabowie w państwie Izrael. Słowianie potraktują projekt Ber-Kut jako obrazę. Próba jego realizacji zostanie uznana przez Słowian za prowokację. Spowoduje wrogość narodową i falę antysemityzmu. Radzę kuratorom tego szalonego projektu pomyśleć o konsekwencjach, do jakich doprowadzi powstanie „Nowego Izraela”, wbrew woli milionów Słowian!

Pamiętajcie – prędzej czy później na tym terenie pojawi się Noworosja!

Oleg PŁATONOW

.

.

.

.

.

Książę Światosław – zwycięzca Chazarskiego Kaganatu

– Igor Witalijewicz, niedawno wróciłeś z Izraela. Jak minęła podróż?
– To był szósty wyjazd do Izraela w ciągu roku. Poszło świetnie. Wykładałem na kilku uniwersytetach, w szczególności w Hajfie, Beer Szewie, Jerozolimie, Tel Awiwie i jestem gotów podzielić się z wami wszystkimi wiadomościami, które posiadam. Wykłady zostały wygłoszone na zaproszenie Związku Studentów Izraela na sześciu uczelniach. Wiele spotkań, wiele nowych znajomości.
Najpierw kilka słów o tym pięknym państwie. Faktem jest, że państwo Izrael ma kilka podstawowych, ważnych problemów, których nie da się rozwiązać w dotychczasowym paradygmacie.
Pierwszym problemem jest terytorium. Powierzchnia Izraela to około 21 tysięcy kilometrów kwadratowych, czyli mniej niż powierzchnia jakiegokolwiek obwodu ukraińskiego, i to przy populacji 8,5 miliona osób, co stanowi dość dużą gęstością zaludnienia. Ponadto około 60% tego terytorium to pustynia, a reszta to gleba skalista, co samo w sobie bardzo wpływa na przeludnienie w miastach i tych miejscach, gdzie klimat sprzyja ludzkiemu życiu. O klimacie… Klimat jest bardzo gorący, a wszystkie te leśne plantacje, które starają się uprawiać w Izraelu, płoną prawie każdego lata, a proces ten jest
nieustannie odnawiany.
Trzecim problemem jest środowisko. Faktem jest, że emisje przemysłowe, odpady miejskie stwarzają poważne problemy środowiskowe dla Izraela, z ograniczonymi możliwościami, co robić z tymi odpadami.
Kolejny to wyczerpanie zasobów, skończoność zasobów na tej ziemi. Nie można wykluczyć innego ważnego problemu – okrążenia Izraela. Izrael liczący 8,5 miliona, z czego 6,6 miliona
to Żydzi, otoczony jest przez ponad 100 milionów ludzi żyjących w pobliskich krajach muzułmańskich arabskich. To, co było w przeszłości, co jest dzisiaj, co będzie w przyszłości, stwarza pewne ryzyko agresji z ich strony przeciwko Izraelowi.
I ostatnim problemem z tej serii, który chciałbym wyróżnić, są sporne terytoria Izraela. Z 21 tysięcy
kilometrów kwadratowych terytorium Izraela należy wyodrębnić prawie 6 tysięcy spornych terytoriów, o
które toczą się wojny i przeprowadza się agresję. Są to Wzgórza Golan, Zachodni Brzeg Jordanu, Strefa
Gazy, Wschodnia Jerozolima. Wszystkie te problemy, o których wspomniałem, jak i inne, tworzą pewną
skończoność możliwości rozwoju państwa Izrael w przyszłości. Wszyscy znacie artykuł i oświadczenie
H. Kissingera, że Izrael przestanie istnieć w ciągu dekady z powodu wielu nierozwiązywalnych
problemów, w tym tych, o których wam mówiłem.

– Wszystkie opisane przez Pana problemy Izraela będą dotyczyły przede wszystkim młodzieży, dorastającego pokolenia. Poza tym na początku wspomniałeś, że wykładałeś na uniwersytetach. Pytanie o sytuację młodzieży w Izraelu.
– To właśnie te problemy najbardziej dotkną i będą dotyczyć młodszej generacji Izraela. Dziś co roku około 60 tysięcy młodych ludzi w Izraelu kończy wyższe uczelnie. Obecnie w Izraelu jest około pół miliona młodych ludzi poniżej 30 roku życia z wyższym wykształceniem. To ogromna liczba. Tak więc na wykładach ci młodzi ludzie mówią, że ich perspektywy w kraju są bardzo niejasne. To znaczy, że ci ludzie kończą studia, aby później zrobić karierę w różnych rodzajach ludzkiej działalności: ktoś w biznesie, ktoś w medycynie, ktoś w agencjach rządowych, ktoś w przemyśle. Ale faktem jest, że terytorium Izraela, rodzaj jego gospodarki, wyznacza pewną, jak powiedziałem, skończoność jego rozwoju. Pojemność rynku krajowego w tej mierze. Więc dla tych osób kończących studia, okazuje się, że niemożliwe jest zdobycie zawodu i pracy w specjalności nabytej na uniwersytecie. Dlatego bardzo duża część młodzieży Izraela będzie emigrować w celu zrobienia kariery, osiągnięcia dobrobytu, realizacji ambicji i tak dalej. Ale widzicie, odpływ wykształconej młodzieży jest dowodem ukrytej choroby społeczeństwa! Kiedy wyjeżdżają ci, którzy mogli stworzyć bazę, trzon społeczeństwa i państwa za 20 lat.

Rosyjscy osadnicy rozpoczęli historię Noworosji:
ani Kijów, ani Tel Awiw nie chcą o tym pamiętać

Ale jest też inna część młodzieży. To ci, którzy chcą służyć krajowi i ideom, którzy mentalnie lub z racji temperamentu chcą służyć państwu. Na wykładach studenci mówią mi, poprzedniego pokolenie było w dobrej sytuacji. To są ci, którzy mają teraz 50-70 lat w Izraelu. Mogli sobie pozwolić na odważne myśli, przygody, wyczyny! Ci ludzie wyszli jak granice, odpowiadając na wszelkie wyzwania – cywilizacji, narodu, państwa, tak mi mówią. A co ci ludzie oferują obecnemu młodemu pokoleniu? studenci poskarżyli mi się. Proponują mu karierę na dziesięciolecia, od młodszego stażysty do starszego specjalisty, chociaż same te pokolenia, które dziś są u władzy, kiedy budowały państwowość, kiedy tworzyły państwo Izrael, tworzyły medycynę, edukację, przemysł – żyły w zupełnie innym czasie, zupełnie innych wyzwaniach i, co ważne, możliwościach. Dlatego dzisiaj, jeśli nie urodziłeś się, jak mówią, z łyżką w ustach, a twoi rodzice nie są super bogaci, a chcesz zacząć życie od zera, aby jakoś się urządzić, twoim prawie jedynym wyborem jest służba w wojsku. Ale służba wojskowa nie jest odpowiednia dla wszystkich typów ludzkich charakterów, nie dla każdej ludzkiej natury. Rezultatem jest coś, co nigdy wcześniej się nie wydarzyło: coraz więcej młodych, wykształconych żydowskich chłopców i dziewcząt nie wiąże swojej przyszłości z Izraelem.

Powiedziałbym, że jest to bardzo niepokojący sygnał.
– Opisałeś problem państwa izraelskiego, a także nakreśliłeś problem lokalnej młodzieży. Więc co dalej?
– Faktem jest, że ten problem – ważny i wydawałoby się nierozwiązywalny – ma rozwiązanie, jest odpowiedź. Nazywa się „Niebiańskie Jeruzalem”. W przyszłości będę posługiwał się pojęciem „Niebiańska Jerozolima” tak samo, jak „Nowa Jerozolima”, „Nowa Ziemia”. Aby było jasne dla widzów, wszystko to odnosi się do tego samego terytorium, tego samego projektu. W rozdziale 21 Księgi Objawień Jana Teologa ( Apostoła Jana Ewangelisty – tłum.PZ), która jest ostatnią księgą Nowego Testamentu, jest powiedziane, że wybrany lud Boży, zbawiony przez Boga, odnajdzie ziemię Nowej Jerozolimy, która po tym będzie kontynuowała swoją drogę do szczęścia i dobrobytu. Naszym zdaniem ziemie Nowej, czyli Niebiańskiej Jerozolimy, znajdują się na południu Ukrainy. Jest to pięć regionów: regiony dniepropietrowski, zaporoski, chersoński, mikołajowski i odeski. To na terenie tych regionów powstanie w przyszłości Nowa Jerozolima, co pozwoli na dalszy rozwój i ziemską drogę całego narodu żydowskiego. Nie tylko to, ale to w Nowej Jerozolimie spełni się odwieczne marzenie narodu ukraińskiego! To nie jest ruch bezwizowy. Wiele osób błędnie uważa, że ruch bezwizowy to marzenie narodu ukraińskiego. To nie jest prawda! Ile lat ma ten sen – 3-4 lata. Jest jedno marzenie, które istnieje w sercach i umysłach Ukraińców od 25 lat i brzmi: emerytura 500 euro! To jest główne i wieczne marzenie narodu ukraińskiego. Jeszcze w 1991 roku było to 500 marek, a potem stało się 500 euro. Żaden inny sen!
Minie rok lub dwa – i zapomną o ruchu bezwizowym, ale emerytura w wysokości 500 euro jest na zawsze! Dopóki naród ukraiński będzie istniał, to marzenie będzie żyło. Dlaczego ten projekt jest ważny dla ludzkości? Bo to jedyny twórczy projekt na skalę cywilizacyjną od 50 lat.

Rozejrzyjcie się! Co się wydarzyło w ostatnich latach i dekadach? Wojny, dewastacje, głód, bieda, agresja, terroryzm. I tylko projekt Nowej Jerozolimy po raz pierwszy od dziesięcioleci dla całej ludzkości będzie powszechnym i konstruktywnym.
– Opierając się na skali Pańskiego projektu, przypuszczam, że w społeczeństwie izraelskim mógłby pojawić się pewien rezonans i prawdopodobnie reakcja lokalnych mediów.
– Oczywiście. Reakcja była bardzo życzliwa w odniesieniu do tego projektu. Wiele izraelskich mediów, wydawanych w języku hebrajskich odpowiedziało różnymi artykułami i przywieźliśmy ze sobą kilka gazet, które zabraliśmy ze sobą, kiedy opuszczaliśmy Hajfę, aby móc to pokazać. Sądząc po recenzjach naszego wyjazdu, reakcja izraelskiej prasy na nasz projekt była entuzjastyczna.

I. Stalin znał cenę odwiecznego marzenia wielu pokoleń Żydów”
budować Nowy Izrael na rodzimych ziemiach rosyjskich

– Czyli zarazili się pomysłami?
– To nie wszystko od razu. Potrzeba było określona części życia, aby te idee, najpierw zostały zasiane w ziemi i zapłodnione, zaczęły kiełkować i kiełkować. Bardzo interesująca jest reakcja prasy izraelskiej na naszą wizytę, powiedziałbym nawet, na naszą misję. Oczywiście to nie cała prasa na to zareagowała, ale pokaźna część, którą mamy. Chyba nie wszyscy znają hebrajski, a czy powinienem tłumaczyć? Oto nagłówek „Z miłością w sercu. W drodze do Niebiańskiej Jerozolimy”. Następna gazeta: „Potrzebujemy nowego Ben-Guriona”. W innym jest napisane: „Uczyńmy Niebiańskie Jeruzalem wielkim!” Następny tytuł to „Niebiańska Jerozolima: Początek”. Jak widać, całkiem pozytywna reakcja. A oto tutaj, w auli ze studentami, a artykuł nazywa się tak: „Kaznodzieja czy sprawiedliwy”. Nie ma sensu dalej przewijać:
– To niezwykle ciekawe, dlaczego terytorium Ukrainy zostało wybrane dla narodu żydowskiego – dla Nowej Jerozolimy?
– Przede wszystkim wydarzyło się to historycznie. Jak pamiętacie, to na tym terytorium istniał wielki Chazarski Kaganat, istniało państwo żydowskie. Do tego dochodzi ciągłość historyczna, połączenie czasów. Od 1924 do 1944 r. rząd sowiecki rozważał utworzenie Żydowskiej Republiki Radzieckiej na Krymie, a to jest w pobliżu. A jak wiadomo, dopiero konflikt nowo powstałego Izraela z ZSRR położył kres temu projektowi. A tak wszystko szło ku temu, że na Krymie będzie żydowska autonomia lub Żydowska Republika Radziecka. To po pierwsze.

Drugi, to powód wojskowy. Wszyscy wiemy, że Izrael jest pod stałym zagrożeniem militarnym ze strony
sąsiednich krajów. Dziś ich populacja jest ponad dziesięciokrotnie większa niż w Izraelu. Być może z czasem ich siła militarna wzrośnie nie tylko pod względem potencjału ludzkiego, ale także technicznego. Dlatego też, jeśli będzie istniało inne, oddzielne terytorium, daleko, ale nie na tyle daleko, aby pocisk średniego zasięgu nie dosięgnął celu, zupełnie nie ma sensu atakować małe państwo Izrael, zdając sobie sprawę, że niedaleko na północy znajduje się państwo obszarem siedmiokrotnie większe od współczesnego Izraela, które jest niewątpliwie potężniejsze gospodarczo, ze znacznie większą populacją, i które, jeśli coś się wydarzy, może dać agresorowi namacalną i bolesną odpowiedź.

Kolejny powód ma charakter geograficzny. Czy pamiętasz, jak żydowska autonomia w Birobidżanie
zakończyła się fiaskiem? Jednym z głównych powodów był klimat. Niebiańskie Jeruzalem nie może istnieć
razem ze złym klimatem. Ponadto musi znajdować się nad brzegiem morza, ponieważ musi istnieć bezpośrednie połączenie wodne między Izraelem a Nową Jerozolimą. Nie ma innego terytorium, które spełniałoby te kryteria.

Kolejny powód to etnograficzny. Ta Nowa Jerozolima będzie miała dwa ośrodki: Dniepropietrowsk i Odessa. Dniepropietrowsk to synagoga Złotej Róży, to największe żydowskie centrum kulturalne na świecie, to najbogatsi i najbardziej wpływowi ludzie w regionie, to największa społeczność Chabad w krajach postsowieckich, a może i w całej Europie. Odessa jest historycznie ukształtowanym kulturalnym i duchowym centrum żydowskim, które istnieje od pokoleń. To stamtąd wyszedł wielki syjonista Władimir Żabotyński i stamtąd wyszło wielu wspaniałych ludzi. Pamiętamy Ojstracha, Wassermana, Utiosowa, Żwaneckiego i wielu innych. Odessa zawsze była historycznie jednym z kulturalnych i duchowych centrów Żydów.

Ponadto powodem ezoterycznym jest Kabała. Mówimy, że Nowa Jerozolima powinna składać się z pięciu
regionów i że należy do niej włączyć region Zaporoża. Jeśli usuniemy region Zaporoża, pozostaną cztery
regiony. Zobaczmy, co Kabała ma do powiedzenia na temat liczby „4”! To niestabilna równowaga, agresja i niemożność rozwoju. A weź liczbę „5”: to rozwój, harmonia, możliwość samodoskonalenia. Następny. Kto i co może nam dzisiaj powiedzieć o przyszłości Krymu za 30-50 lat? Jeśli rosyjski rząd powróci do kwestii, że rosyjskim Żydom należy przekazać Krym, wtedy Krym stanie się, logicznie rzecz biorąc, szóstym regionem Nowej Jerozolimy. A co mówi się o liczbie „6” w Kabale? Sześć to nabycie wiecznego domu.
Cóż, mistycznym powodem jest szofar. Jeśli weźmiesz szofar i umieścisz go na mapie tego terytorium,
zobaczysz, że z podstawą rogu, który kojarzy się z obfitością, spoczywa na Dniepropietrowsku i Zaporożu.
Mianowicie jest to gospodarka i fabryki, zakłady wydobywcze i przetwórcze oraz hutnicze. Potem skręca i
dociera do Humania najbardziej napiętą częścią, gdzie znajduje się grób wielkiego rabina Nachmana, i jego czubkiem, czyli tam, gdzie szofar ma dziurę, w której dmuchają, czyli tam, gdzie duch nadchodzi od, spoczywa na Odessie. Absolutnie mistyczny zbieg okoliczności, który objawił mi się w głównej synagodze w Kijowie.

– Czy zastanawialiście się nad tym, jak na taki projekt zareaguje miejscowa ludność ukraińska?
– Myślałem i mówiłem o tym więcej niż raz. Faktem jest, że terytorium tych pięciu regionów pustoszeje i
dziczeje na naszych oczach. Jeśli wsiądziesz do samochodu, to po przejechaniu kompletnie martwymi i
podziurawionymi, brudnymi drogami ze śmieciami po bokach, gdzie co 15 kilometrów jest zupełnie brudny betonowy parking, zobaczysz, że ten teren zamienia się teraz w strefę, którą opuszczają ludzie. Ostatnio ludność tych obszarów wynosiła 9,5 miliona. Minęło dziesięć lat, a dziś na tym terytorium mieszka mniej niż osiem milionów ludzi, a spadek liczby ludności trwa. Oznacza to, że na terytorium siedmiokrotnie większym niż terytorium Izraela jest dziś mniej ludności niż na terytorium Izraela, którego połowa to pustynia. Oczekujemy, że przeciwnie, kiedy rozpocznie się budowa Nowej Jerozolimy, ludzie ze wszystkich regionów Ukrainy – z zachodu, północy, wschodu, południa, zewsząd, zaczną się tu gromadzić, aby móc się tu osiedlić, mieszkać i pracować. Oznacza to, że to terytorium od wschodu będzie graniczyło z Donbasem, na północy będzie miało regiony ukraińskie, a na zachodzie – region winnicki, który będzie służył jako bufor między Nową Jerozolimą a wystarczająco antysemicką Ukrainą Zachodnią. Kiedy niektórzy pytają: dlaczego te pięć obszarów? dlaczego by nie dodać tu rejonu Charkowa, gdzie jest
bardzo silne żydostwo, rejonu Kijowa, który również znajduje się w strefie wpływów żydostwa ukraińskiego? dlaczego nie dodać ojczyzny obecnego premiera Hrojsmana, gdzie Żydzi też mają bardzo silną pozycję? Mówimy: nie, nie! Nikt nie wie, co stanie się w najbliższych latach z obwodami charkowskim i kijowskim. Może to strefa wielkiego konfliktu między Rosją a Ukrainą. Nie wiemy, czy na zachodniej Ukrainie będzie Polska, Rumunia i Węgry, czy będzie to coś innego. Dlatego bardzo ważne jest, aby Niebiańska Jerozolima miała ze wszystkich stron sprzyjające, sąsiedzkie środowisko przez regiony ukraińskie, które będzie stanowiło pewnego rodzaju ochronę tego terytorium, tego świata przed zewnętrznymi agresywnymi siłami.

– Czy zastanawiałeś się nad kwestią stolicy?
– Na pewno! Rozważono i zbadano wiele problemów. Wybrano model, według którego funkcjonuje wiele
rozwiniętych państw: Waszyngton – Nowy Jork, Berlin – Frankfurt, Stambuł – Ankara, Ałma-Ata – Astana.
Będzie tak samo. Polityczną stolicą biznesu Nowej Jerozolimy będzie Dniepropietrowsk, a kulturalną i
turystyczną stolicą tego terytorium Odessa.

– Wszystko wygląda logicznie i rozsądnie, ale czy naprawdę nie ma przeciwników i przeszkód?
– Zastanówmy się, kto będzie przeciwko? Weźmy Ukrainę. Kto na Ukrainie będzie przeciwko temu
projektowi: Poroszenko, Jaceniuk, Tymoszenko, Hrojsman, Kliczko, Firtasz, Pinczuk, Kołomojski? Powiedz mi, kto ze znaczących osób na Ukrainie będzie przeciwko temu projektowi? Ale głosu tych ludzi poza Ukrainą nie słychać, nie ma zresztą to większego znaczenia. Spójrzmy na sąsiednie kraje ze wschodu na zachód! Weźmy Kazachstan. Który z kazachskich miliarderów będzie przeciwko temu projektowi? Aleksander Maszkiewicz, Timur Lewin? Wątpię! Weźmy Rosję? Prezydent Putin będzie przeciwny temu projektowi, może premier Miedwiediew, może Żyrinowski? Może Friedman, może Wekselberg, może Rotenberg? Pokazać! Chcę wiedzieć kto w Rosji będzie przeciwko temu projektowi?! Idąc dalej! Niemcy: Angela Merkel? Wyobraź sobie, że idzie do Bundestagu na podium i mówi: „Rząd niemiecki
uważa, że nowe pokolenie Żydów nie powinno żyć na Ukrainie”. Tak, sama myśl, że mogłaby powiedzieć coś takiego, doprowadzi ją do zimnego potu i przerażenia do końca jej kariery politycznej. Może Hollande będzie temu przeciwny? Może Theresa May? Może dom Rotszyldów? Może Abramowicz, mieszkający w Londynie, będzie przeciwny temu projektowi?

– Najprawdopodobniej wszystko potoczy się inaczej. W rzeczywistości już się odwróciło. Wszystko już tam
jest.Teraz bardzo ważna będzie wizyta u Papieża, którą powinien zorganizować Wiktor Pinczuk, bo potrzebne jest wsparcie Kościoła katolickiego. A czterech lub pięciu głównych przedstawicieli Ukrainy pojedzie na spotkanie z Papieżem w sprawie stworzenia Niebiańskiej Jerozolimy. Są to Wiktor Pinczuk, Dmitrij Firtasz, Igor Kołomojski i Renat Achmetow jako przedstawiciel nie-Żydów, który również może poprzeć tę ideę. Ważne, że przekazują Papieżowi: że to jedyny projekt cywilizacyjny w ostatnich dziesięcioleciach, który ma na celu tworzenie, a nie zniszczenie. Dlatego bardzo oczekujemy, że Kościół katolicki również poprze ten projekt.

– Po co ci wsparcie, skoro cały świat beau monde ( wyższe sfery -PZ) już wspiera ten projekt?
– Jak powiedziałem, ten projekt ma na celu dobro Ukraińców. I bardzo ważne jest, aby Kościół Katolicki poinformował swoją owczarnię, która znajduje się na zachodniej Ukrainie, że ten projekt nie jest skierowany przeciwko nim, ale że jest to wspólny twórczy, uniwersalny przykład współżycia w miłości i stworzeniu.

– Fundamentalną kwestią każdego państwa jest gospodarka. Jaka będzie podstawa ekonomii Nowej Jerozolimy?
– Ekonomiczne fundamenty Nowego Jeruzalem zostały już stworzone przez Bożą opatrzność. Podam kilka przykładów. Dziś na świecie jest 1,5 tysiąca miliarderów. Nieoficjalnie jest ich 4,5 tys. Dziś na świecie co tydzień 2-3 miliarderów, powiedzmy nieoficjalnych, wyjeżdża do innego świata. Cóż, lub, jeśli chcesz, kolejny miliarder oficjalnie opuszcza świat co tydzień. Tak więc ci ludzie z miliardami pod koniec życia muszą rozwiązać ważne dla nich zadanie: komu powinni pozostawić swoje miliardy jako spuściznę? Zostawiają je swoim dzieciom, wnukom, krewnym, ale poza tym wciąż są miliardy. I rozumieją, że oddając wszystko swoim bliskim, w jakiś sposób ich krzywdzą, bo okazują się być pokoleniem, które samo na nic nie zarobiło. I chcąc zostawić za sobą jakąś pamięć, jakiś sens dla swojego życia, zaczynają dziedziczyć te pieniądze, bo nie mają zastosowania, przesyłają je do jakichś schronisk dla zwierząt, na ratunek bagien Amazonki, na ratunek kilku fok. To wszystko jest bardzo ważne, ale dużo ważniejsze jest dla nich
zainwestowanie swoich pieniędzy w projekt, o którym będzie ludzka pamięć i żywa wdzięczność. Popatrz: w Izraelu pamiętają wszystkich swoich świętych i tych, którzy przez tysiąclecia uczestniczyli w zdobywaniu Izraela, ich ziemi. Wszyscy ci miliarderzy, jeśli chcą pozostać w historii Ziemi, oczywiście przekażą miliardy i odziedziczą te terytoria, o których będzie ludzka pamięć i żywa wdzięczność. Do tego oczywiście pomoc od miliarderów z Kazachstanu, Rosji, od multimilionerów i miliarderów z Azerbejdżanu, Armenii, Gruzji – nazwijmy ich Górskimi Żydami. Będzie pomoc państwa Rosji, pomoc państwa Niemiec, które przekaże do tego kraju pieniądze, technologię, sprzęt i majątek. Będzie pomoc z Europejskiego Banku Centralnego, będzie pomoc z Banku Anglii, będzie pomoc z Domu Rotszyldów, pomoc ze wszystkich państw europejskich. Oczywiście pomocy oczekuje się od Stanów Zjednoczonych, od Rezerwy Federalnej, od setek funduszy rodzinnych miliarderów i multimilionerów. Oczekuje się pomocy od hollywoodzkich
potentatów, wielkich korporacji, takich jak Apple, Facebook, Google i innych.

Dzisiejsi obrońcy Małej Rusi wciąż nie wiedzą o roszczeniach syjonistycznych mędrców do ich ziem

– Chyba ostatnie pytanie, a może najważniejsze. Przypominam sobie słowa Stalina, że o wszystkim decydują kadry. Jeśli chodzi o projekt Nowej Jerozolimy, myślę, że ta kwestia stanie się fundamentalna. Czy wiesz, komu zostanie powierzona administracja Nowej Jerozolimy?
– Ten problem był badany od dawna. Zgodnie z paragrafem 13 rozdziału 21 Księgi Objawienia Jana Teologa, jest powiedziane, że Niebiańską Jerozolimą będzie rządzić 12 apostołów – 12 apostołów jawnych i jeden, trzynasty, jako apostoł ukryty. Dlatego, aby pokierować tą formacją, utworzono Sobór Dobroczynności, jak to się nazywa, składający się z 12 jawnych „apostołów” i jednego ukrytego. Pierwszym tak zwanym ukrytym apostołem jest wieczny, niewybrany ponownie przewodniczący. Pamięci Gołdy Meyer, jej pracy na rzecz narodu żydowskiego, została wybrana na wieczną przewodniczącą. Ponadto, jak wiecie, jest kijowianką i to jest jej powrót do domu. Benjamin Netanjahu będzie premierem.
Jak wiecie, jest wnukiem rosyjskiego rabina, który jest obecnie premierem w Izraelu. W związku z brakiem możliwości łączenia stanowisk, pod koniec kadencji premiera obejmie swoje obowiązki. W kwestiach obronne będzie decydował Wiktor Lieberman, obecny współpracownik Netanjahu, który po zakończeniu swojej kadencji zajmie się obroną Nowej Jerozolimy. Nawiasem mówiąc, urodził się w Kiszyniowie. Następna to służby specjalne i bezpieczeństwo. Pokierować nimi będzie Jakow Kedmi. Oczywiście nie jest tak sławny jak Lieberman i Netanjahu, ale nawiasem mówiąc, jest bardzo mocnym profesjonalistą, urodzonym w Moskwie. Na czele Ministerstwa Spraw Wewnętrznych stanie były izraelski minister spraw wewnętrznych Natan Szaranski, urodzony w Doniecku mocny profesjonalista i zagorzały zwolennik
powyższych idei. Ministerstwem Spraw Zagranicznych, tzw. sprawami stosunków zewnętrznych, kierował znany żydowski tradycjonalista Avigdor Eskin, który będzie zaciekle bronił interesów Nowej Jerozolimy przed kimkolwiek. Sprawami mediów, nadawania, kultury pokieruje Władimir Sołowjow jako odnoszący sukcesy prezenter telewizyjny, producent telewizyjny, magnat telewizyjny. Przewodniczącym rady dobroczyńców jest Jewgienij Satanowski jako jeden z największych znawców polityki wewnętrznej i zagranicznej Izraela. Nad sprawiedliwością i legalnością czuwać będzie znana obrończyni praw człowieka, prawniczka i polityk Tatiana Montian, która, jak wiadomo, urodziła się na Krymie, a kiedyś praktykowała w moskiewskim wydziale kryminalnym. Oczywiście pojawia się pytanie: dlaczego ze wszystkich z Ukrainy tylko Montian? Powiem, że przed uchwaleniem ustawy o decentralizacji terytorium Nowej Jerozolimy znajdzie się w ukraińskim polu prawnym, więc będzie potrzeba teoretyka, praktyka i profesjonalisty, który stanie na straży rządów prawa i sprawiedliwości w tym zakresie na tej ziemi. Cóż, ostatni zaproszony do rady dobroczyńców to przewodniczący rady finansów – nie ma ministerstw i takich stanowisk, ale są tylko kwestie finansowe – to Ben Szalom Bernarke, były przewodniczący Rezerwy Federalnej USA System. Oto stanowiska, na które zostały już wybrane osoby. Kiedy dojdzie do pewnego porozumienia, zaczną swoje obowiązki.

– Igor Witalijewicz, Twoja historia okazała się niesamowicie fascynująca i życzę Ci szczerze powodzenia. Ale mam jeszcze ostatnie pytanie, być może nieoczekiwane dla Ciebie: jakimi słowami zwróciłbyś się do narodu żydowskiego, aby zainspirował go do nowych osiągnięć?
– Niełatwe! Trzy tysiące pokoleń narodu izraelskiego poszło do swojego państwa. Ojcowie żydowskiej państwowości zbudowali w 70 lat potężne, nowoczesne i sprawne państwo. Na Ukrainie ten dystans musimy przebiec za dziesięć lat, inaczej zostaniemy zmiażdżeni. Sprawmy, by Niebiańska Jerozolima była wielka!

za: http://rv.ru/content.php3?id=14180
(tłum.własne – PZ)