Przed transformacją: CCCP i po trnasformacji: ŻŻŻP

Starsi Czytelnicy pamiętający PRL okresu żydo-bolszewizmu pewnie rozszyfrują skrót CCCP jako „cep cepa cepem pogania” – no, bo w swojej głębokiej niewiedzy politycznej nie darzyliśmy sympatią ZSRR i tak go żartobliwie określaliśmy. Po udanej transformacji PRL w żydowską IIIRP również i ten skrót się przetransformował. Zamiast CCCP mamy ŻŻŻP, co prawidłowo należy odczytać jak następuje: Żyd Żyda Żydem Pogania – ale to już niestety, śmieszne nie jest wcale. 

A może ktoś wie, z czego wynika pluralizm niezależnych – niezależnych od Polaków – żydomediów IIIRP? Jeśli nie, to niezbędne informacje znajdzie Czytelnik w tekście poniżej. – D.Kosiur

__________________________

Na tropie dziadka ojca dziadka z Wehrmachtu

tekst za: https://att.neon24.pl/post/156733,na-tropie-dziadka-ojca-dziadka-z-wehrmachtu

Autor: Andrzej Tokarski

…kurza twarz, kurza melodia

Na tropie dziadka ojca dziadka z Wehrmachtu

 

…niezbadane są ścieżki człowiecze – dawno, dawno temu, a dokładniej

27 czerwca 1888 roku w małym białym dworku w Woli Okrzejskiej urodził się – Ludwik Niemirowski. Ten syn ziemi polskiej studiował w Lozannie, we Lwowie. Następnie robił błyskotliwą karierę, podaję za Wiki:

W roku 1906 wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie kilka lat potem uzyskał brytyjskie obywatelstwo (w 1913 roku). W latach 1914–1915 walczył w jednostce strzelców brytyjskich na froncie I wojny światowej, został jednak zdemobilizowany z powodu wady wzroku.

 

Następnie zajmował stanowisko eksperta w brytyjskich ministerstwach propagandy (1915–1917), informacji (1917–1918) oraz w ministerstwie spraw zagranicznych (1918–1920), kiedy to był jednym z głównych doradców premiera Davida Lloyda George’a w sprawach polskich podczas konferencji pokojowej w Paryżu. W tym okresie był głównym antagonistą Romana Dmowskiego[4].

Po zakończeniu pracy w Foreign Office w 1920 r. pracował krótko jako przedsiębiorca, a także wykładał historię na uniwersytetach w Oxfordzie i Manchesterze.

 

Tu jednakowóż przerwiemy fascynującą opowieść o losach naszego wybitnie uzdolnionego rodaka – jak się już przekonaliśmy, na tyle błyskotliwego, by zasilić rząd i dyplomację Zjednoczonego Królestwa – i zejdziemy na mniej oczywiste ścieżki, a raczej na bezdroża, błota, koleiny…

 

 

Otóż – Ludwik Niemirowski tak naprawdę nazywał się – Lewis Bernstein Namier –i pochodził z podobno zlaicyzowanej zasymilowanej rodziny żydowskiej, podobno zamożnej, syn Józefa Bernsteina i Anny z Sommersteinów. Rodzina zmieniła później nazwisko na  Niemirowski.

 

Namier popierał Piłsudskiego jako jedynego człowieka, który może rządzić Polską. W 1919 popierał przyznanie Polsce Gdańska. Nie mógł jednak w tej sprawie wywrzeć wpływu na politykę angielską, ponieważ w tym wypadku poglądy jego nie odpowiadały jej założeniom.

 

Swoje stanowisko względem Polski zmienił zasadniczo w 1939 roku. Zarzuca mu się manipulowanie statystykami etnograficznymi na Kresach Wschodnich i w Galicji[5]. Sfałszował, jak sądzą niektórzy historycy, zapis linii demarkacyjnej zwanej linią Curzona, przypomnianej na konferencji w Spa w lipcu 1920 r. przez  Philipa Kerra, który przekazano do akceptacji przedstawicielom dyplomacji sowieckiej[6]. Przygotowany przez Namiera wariant linii, odcinał  Lwów i  Wilno  –od Polski.

 

Jako aktywny działacz syjonistyczny pełnił funkcję sekretarza politycznego Agencji Żydowskiej w Palestynie (1929–1931) i współpracownika Chaima Weizmana. Pomimo późniejszej konwersji na anglikanizm Namier do końca życia pozostawał cennym sprzymierzeńcem ruchu syjonistycznego. Był projektodawcą stworzenia przez rząd brytyjski Żydowskiej Siły Zbrojnej w Palestynie oraz organizatorem pomocy Żydom, którzy uszli przed nazistowskimi prześladowaniami z Niemiec.

 

 

Czytelnik zada sobie na pewno pytanie, po co miałby sobie zawracać głowę jednym z wielu przebierańców pełniących obowiązki Polaków, do tego żyjącego w czasach dość zamierzchłych – już wyjaśniam – to co dla lekkomyślnych Polaków jest zamierzchłą przeszłością – dla innych jest myśleniem w dalszej i szerszej perspektywie, otóż –

 

– Lewis Bernstein Namier vel Ludwik Niemirowski – miał siostrę, Teodorę po mężu Modzelewską.

 

A ta siostra – miała córkę –pochodziła z rodziny ziemiańskiej.

Ojciec tej córki, Tadeusz Modzelewski (1867–1936), syn Narcyza i Klary z Weydlichów, był właścicielem majątku na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej (pozostawionego po rewolucji październikowej na tzw. sowieckiej Ukrainie). Matka, Teodora (1887–1969), córka Józefa Bernsteina vel Niemirowskiego i Anny z Sommersteinów, regionalistka i badaczka haftów, tkanin oraz strojów Warmii i Mazur[2], pochodziła z rodziny żydowskich kupców (jej bratem był Lewis Bernstein Namier).

 

Pierwsze 10 lat dzieciństwa spędziła w majątku Koszyłowce w powiecie buczackim, znajdującym się około 20 km od Buczacza[3]. Tereny te po II wojnie światowej znalazły się na obszarze zachodniej Ukrainy w rejonie zaleszczyckim obwodu tarnopolskiego. W czasie II wojny światowej była działaczką Szarych Szeregów we Lwowie oraz uczestniczką powstania warszawskiego jako sanitariuszka (pseud.Marta).

Ukończyła w 1955 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po odbyciu aplikacji zdała egzamin sędziowski, orzekała w sądach w Tczewie i Malborku. W sierpniu 1980 przeszła do pracy w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku.

Od września 1980 działała w NSZZ „Solidarność”. Weszła w skład zarządu Regionu Gdańskiego związku. W związku z działalnością opozycyjną w stanie wojennym została odwołana ze stanowiska sędziego. Pracowała następnie w spółdzielniach kółek rolniczych województwa gdańskiego i elbląskiego.

W 1988 uzyskała uprawnienia adwokata, praktykowała w Tczewie do 1990, kiedy to ponownie uzyskała nominację sędziowską. Należała do Stowarzyszenia Godność.

W 2001 została wybrana na senatora V kadencji w okręgu gdańskim z ramienia lokalnego „Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego Prawo i Samorządność”. W tym samym roku wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości i weszła w skład rady politycznej tej partii. W Senacie zasiadała w Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. Do 25 czerwca 2004 zasiadała w klubie senatorskim Blok Senat 2001, następnie została członkinią klubu parlamentarnego PiS.

W 2005 z ramienia PiS po raz drugi uzyskała mandat senatorski. Zasiadała w tych samych komisjach, co w poprzedniej kadencji, a także (do 15 listopada 2005) w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję.

 

W wyborach parlamentarnych w 2011 ubiegała się bezskutecznie o mandat senatora z ramienia PiS w okręgu wyborczym nr 66. Niedługo później została usunięta z partii. Należała potem do Solidarnej Polski, zasiadała przez kilka miesięcy w powołanej w grudniu 2013 radzie głównej tej partii. Z jej listy bez powodzenia startowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[6].

 

W 2009, za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa, a w szczególności za działalność na rzecz zachowania praworządności w czasach PRL,została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2016 pośmiertnie odznaczona przez Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[8] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.

 

Kimże była ta wybitna krewna Lewisa Bernsteina Namiera, znanego też jako Ludwik Niemirowski?

To – Anna Kurska, matka dwóch znanych postaci życia publicznego – Jacka i Jarosława Kurskich.

 

A czy z tej konstatacji – mając w pamięci, że wedle doktryny żydowskiej pochodzenie etniczne określa się po linii żeńskiej, linii matki, należy wywnioskować, że  – obaj panowie Kurscy – to żydzi?!    …no ja nie wiem, sami Państwo musicie się domyślić… a poza tym – cóż w tym złego… co za różnica, któryś Wildstein, czy któryś Kurski….

 

….aj, waj, aj waj… – ale się porobiło…

 

 

na podstawie:Musisz to wiedzieć (856)HIT! Pilne! SZOK! Rozpowszechniajcie, udostępniajcie 😉 – YouTube

__________________________

Gdyby ktoś nie wiedział – Jacek Kurski jest prezesem zarządu Telewizji Polskiej (polskiej chyba ze względu wyłącznie na stosowany jeszcze język przekazu), jego brat Jarosław Kurski jest pierwszym zastępcą redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”, czyli tzw. gadzinówki niejakiego Michnika. I oto mamy cały pluralizm powszechnych żydo-mediów, od rządowej TVP do antyrządowej gadzinówki Michnika, który zamyka się w jednej rodzinie. – A mówią, że gdzie dwóch Polaków tam trzy partie (?). – D.Kosiur